จู่ๆผมก็กลายเป็นทศกัณฐ์ซะงั้น

นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นโดยได้รับแรงบันดาลใจจากวรรณคดีเรื่องรามเกียรติ์ ฉบับพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช(รัชกาลที่1) แต่ไม่ได้ดำเนินการตามเนื้อเรื่องทั้งหมด

เนื้อเรื่องเกิดจากจินตนาการของผู้แต่งเองนิยายเรื่องนี้ภาษาไม่ยากเกินความเข้าใจ

"ท่านมาลีวราชข้าเฝ้าขอพรท่านมานับปีเหตุใดข้าจึงไม่พบเจอรักแท้เหมือนอย่างคนอื่นเขา"

"....."

"เห้อ...คุยกับรูปปั้นก็เป็นนะเราเนี่ย"

"เจ้าต้องการรักแท้ใช่ไหม"

"เห้ย!!!!"

"ไม่ต้องตกใจข้ามาดี...ในเมื่อเจ้าเฝ้าบูชาข้ามาเนิ่นนานข้าก็จะให้พรเจ้า"

"ขอบพระคุณครับท่าน"

"ด้วยฤทธิ์เดชแห่งวาจาสิทธิ์ข้าขอให้เจ้าจงไปเกิดเป็นทศกัณฐ์เจ้าแห่งกรุงลงกาแล้วเจ้าจะเจอรักแท้เอง"

"เห้ย...ไม่ใช่อย่างงั้นท่านข้าขอแค่โลกมนุษย์ก็พอแล้ว"

"มาลีวราชตรัสแล้วไม่คืนคำ"

"ม่ายยยยยย"

และนั่นคือจุดเริ่มต้นของความรักครั้งใหม่